در بین حشرات، احتمالا بیشترین پژوهش ها برای استفاده در تغذیه ی طیور بر روی لارو مگس سرباز سیاه انجام شده و سابقه آن به حدود نیم قرن پیش بر می گردد که در آن نرخ رشد جوجه های تغذیه شده با لارو مگس سرباز سیاه به عنوان جایگزین کامل کنجاله سویا تفاوت معنی داری با گروه شاهد نداشت. در پژوهش های جدیدتر، ارزش غذایی لارو مگس سرباز سیاه برای طیور قابل رقابت با پودر ماهی بوده و از برخی جنبه ها برتر از کنجاله سویا بود. این پژوهش نشان داد که جایگزینی کامل پودر لارو این مگس با پودر ماهی در جیره، بدون هرگونه اثر منفی بر صفات عملکردی جوجه های گوشتی مانند افزایش وزن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی امکان پذیر است.

در پژوهشی دیگر پودر چربی گیری شده ی لارو خشک مگس سرباز سیاه، به میزان ۵۰ یا ۱۰۰درصد جایگزین کنجاله سویا در جیره مرغ های تخم گذار شد(۱۲ و ۲۴ درصد کل جیره). در پایان سه هفته آزمایش، بین گروه های دریافت کننده لارو مگس و شاهد، تفاوت معنی داری از نظر تولید و وزن تخم مرغ، مقدار خوراک مصرفی و بازده خوراکی وجود نداشت. 

در پژوهشی دیگر، استفاده از ۱۰ یا ۱۵ درصد لارو خشک مگس سرباز سیاه در جیره (به ترتیب جایگزین ۲۸% روغن سویا + ۱۶% کنجاله سویای جیره و ۱۰۰% روغن سویا + ۲۵% کنجاله ی سویای جیره) هیچ گونه اثر منفی بر افزایش وزن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی و تلفات جوجه بلدرچین ها نداشت.

در پژوهشی تازه تر، از سطوح صفر(شاهد)، ۵، ۱۰ و ۱۵ درصد پودر لارو خشک مگس سرباز سیاه چربی گیری شده در جیره جوجه های گوشتی در دوره ۱ تا ۳۵ روزگی استفاده و در پایان، بالاترین وزن زنده و مناسب ترین ضریب تبدیل غذایی به ترتیب در تیمارهای حاوی ۱۰% و ۵% لارو مگس سرباز مشاهده شد.